Wakacje z Duchem

Może najpierw dwa zdania, części zaczerpnięte z  dłuższych wypowiedzi.

„W Polsce ocalała żywa wiara, widzę w was

ogromną otwartość na Ducha Świętego”

„tam, gdzie to nowe wylanie Ducha zostało

przyjęte przez hierarchię, Kościół ożył”

To głosy charyzmatycznych rekolekcjonistów, którzy dość często przyjeżdżają do Polski. Głoszą Ewangelię, mówią o swoim doświadczeniu wiary, przywołują przejmujące świadectwa. Niosą też obraz Kościoła ze swoich krajów, jak również tych, które odwiedzają. Zachęcają do otwartości, przebudzenia i ożywienia wiary. Otwarcia na nowe wylanie Ducha Świętego. Mówiąc o odpływie wiernych w różnych miejscach świata wyraźnie łączą to z zamknięciem na działanie Tego, Który stoi u początków Kościoła. Wskazują m.in. na Brazylię, która przespała ten ważny czas i dopiero od paru lat pasterze Kościoła powiedzieli do charyzmatyków, by wracali. Niestety w przeciągu trzydziestu lat z 90 % katolików pozostało 60.

Wiadomości te zaczerpnąłem z artykułu jednego z czerwcowych wydań tygodnika „Gość Niedzielny”. Polecam, bo może zrodzą się ożywcze myśli. Decyzje? Pomysły? Wypowiedzi charyzmatyków przypomniały mi brewiarzowe teksty ostatnich dni wielkanocnych. Mówią o Duchu Świętym i w pierwszym rzędzie skierowane są do kapłanów. To oni je czytają i rozważają. Po to, by przekładać na nauczanie, zachętę i upomnienie. Najpierw zaś odnosić do siebie. Swoimi oczami, swoimi uszami i swoim sercem usłyszeć głos Ducha. By nie przespać. Fragmentom wspomnianych tekstów można nadać różne tytuły. Poukładać chociażby w sposób, który opisze kapłana. Jego życie i powołanie.

1. Oświecony

Z dzieła św. Bazylego, biskupa, O Duchu Świętym (rozdz. 9, 22-23) 

Działanie Ducha Świętego

„Ciała przejrzyste i nieskażone jaśnieją w zetknięciu z promieniem światła i same jarzą się blaskiem i innym tego blasku z siebie udzielają. Podobnie też dusze, noszące w sobie Ducha, są przez Niego oświecone, stają się uduchowione i łaską oświecają innych.” 

2. Odkrywający

Z traktatu św. Hilarego, biskupa, O Trójcy Świętej (księga 2, 1, 33. 35) 

Dar Ojca w Chrystusie

„Przyjmujemy Go więc, aby poznać Boga. Tak jak władze ciała stają się bezużyteczne, jeśli nie mają odpowiedniej podniety; na przykład na nic zdadzą się oczy, gdy minął dzień, a nie ma światła; nie ma pożytku ze słuchu, gdy do uszu nie dociera żaden dźwięk ani głos; niepotrzebne staje się powonienie, jeżeli nie odczuwa żadnego zapachu - nie jest to wina natury, lecz braku podniety - podobnie i umysł ludzki, chociaż jest zdolny do poznania Boga, nie otrzyma potrzebnego do tego światła wiedzy, jeśli dzięki wierze nie przyjmie Ducha Świętego.” 

3. Nowy

Z kazania afrykańskiego autora z VI wieku (Kazanie 8, 1-3) 

Jeden Kościół, przemawiający wszystkimi językami

„Bo przecież ci uczniowie odrodzeni w łasce świętości, stali się jak gdyby nowymi bukłakami. Napełnieni młodym winem, czyli Duchem Świętym, pełni zapału przemawiali wszystkimi językami… „

4. Bezcenny

Z katechezy św. Cyryla Jerozolimskiego, biskupa

(Katecheza 16 O Duchu Świętym 1, 11-12. 16) 

„Jednemu udziela daru mądrości słowa, umysł innego oświeca natchnieniem proroczym; temu daje moc wyrzucania złych duchów, tamtemu łaskę tłumaczenia Pisma. Jednego wzmacnia darem wstrzemięźliwości, innego nakłania do miłosierdzia; tego zachęca do postów i uczy wytrwania w ascezie życia, tamtego odrywa od rzeczy ziemskich; innego jeszcze przygotowuje na męczeństwo; różnorodny w różnych ludziach, zawsze jednak taki sam, jak napisano: <Wszystkim objawia się Duch dla wspólnego dobra>.”

5. Odważny

Z komentarza św. Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa,

do Ewangelii św. Jana (księga 10) 

Jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was

„Widzisz zatem, że Duch Święty przemienia w pewien sposób tych, w których przebywa, tworząc z nich inny obraz. Z łatwością przenosi od zajmowania się rzeczami ziemskimi, do spoglądania tylko ku niebiańskim, od tchórzliwej bojaźni do odważnej i wspaniałomyślnej mocy ducha. Takimi bez wątpienia stali się uczniowie: umocnieni przez Ducha nie dali się pokonać prześladowcom i trwali niezwyciężenie w miłości Chrystusa.” 

6. Przeznaczony

Z Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium SW II (nr 4 i 12) 

Duch Święty uświęcający Kościół

„Ponadto ten sam Duch Święty nie tylko przez sakramenty i posługi uświęca i prowadzi Lud Boży oraz cnotami go przyozdabia, ale "udzielając każdemu jako chce" darów swoich, rozdziela między wiernych wszelakiego stanu także szczególne łaski, przez które czyni ich zdatnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzieł lub funkcji mających na celu odnowę i dalszą pożyteczną rozbudowę Kościoła, zgodnie ze słowami: <Każdemu... dostaje się objaw Ducha dla ogólnego pożytku>.”

Wakacje trwają. Te kapłańskie jako urlopy i duszpasterskie dzieła. Oby zawsze z Duchem i w Duchu.

Wszystkiego Duchowego!