Teraz wiem

Autor tekstu
ks. Pedro
Chcę szczególnie mocno podziękować za ostatnie świadectwo ks. Jacka, który nie wstydził sie napisać o swojej depresji i historii życia jako DDA. Ja nie jestem DDA, ale przechodzę od 4 miesięcy przez podobna historie walki o życie i kapłaństwo, dotknąłem potwornego bólu depresji. Tak jak ks. Jacek widzę w tym ogromną obecność Boga, który chce mojego oczyszczenia z grzechów dorosłości, a wiec popełnionych również jako Kapłan.Teraz widzę bardziej niż na początku tej walki, jaką szanse Bóg daje mi, aby zawrócić z pustki i zacząć Jezusa na nowo przeżywać. Ja również zbliżam sie do 20-lecia kapłaństwa i na tej drodze było wszystko obecne, ale najmniej - szczególnie w ostatnich kilku latach - było przeżywania i dotykania Boga.

Chcę szczególnie mocno podziękować za ostatnie świadectwo ks. Jacka, który nie wstydził sie napisać o swojej depresji i historii życia jako DDA. Ja nie jestem DDA, ale przechodzę od 4 miesięcy przez podobna historie walki o życie i kapłaństwo, dotknąłem potwornego bólu depresji. Tak jak ks. Jacek widzę w tym ogromną obecność Boga, który chce mojego oczyszczenia z grzechów dorosłości, a wiec popełnionych również jako Kapłan.

Teraz widzę bardziej niż na początku tej walki, jaką szanse Bóg daje mi, aby zawrócić z pustki i zacząć Jezusa na nowo przeżywać. Ja również zbliżam sie do 20-lecia kapłaństwa i na tej drodze było wszystko obecne, ale najmniej - szczególnie w ostatnich kilku latach - było przeżywania i dotykania Boga.

Pośpiech, praca, wyparcie prawdy o sobie, przesadna odpowiedzialność za innych, gniew, zazdrość, że innym sie lepiej powodzi i w oczach Biskupa są lepsi.... ale niestety to prowadziło do wielkiej "ciemnej nocy" depresji. Teraz wiem i odkrywam, że gdybym dalej szedł tą drogą byłaby to tragedia. Bóg w depresji daje mi szansę spojrzenia na nowo na życie i dar kapłaństwa. Nie pozwolił mi, abym targnął się na swoje życie i cudownie mnie ratował.

Dziękuję mu za wielu wspaniałych ludzi, którzy mi pomagają. Niektórzy to Ci, z którymi zerwałem przyjaźnie, a one sie na nowo odradzają. Są i Ci, których otrzymałem w darze poprzez stronę www.kaplani prosząc o modlitwę. Teraz znowu na nowo odkrywam wartość bycia z Bogiem na modlitwie, uczę sie na nowo, jak kochać Boga i ludzi, szczególnie tych, których "odstawiłem" na margines a Oni ciągle pamiętali i modlili się.

Kolega zakonnik mówił mi na początku choroby; oprócz leczenia ty potrzebujesz mocnej duchowości i przyjaciół. Teraz rozumiem to, jak wiele krzywdy wyrządzałem moim przyjaciołom i odkrywam, jak wiele jej wyrządziłem Bogu. Teraz wiem na nowo, że warto żyć i Kochać!!!!!!